Na een zachte landing en een warm welkom van onze chauffeur uhh… Matthew, waren we eindelijk weer terug in The Smoke. Een rustig potje tafeltennis in de buurt van het Olympic Stadium leek het perfecte begin om het weekend mee te beginnen. Maar, nadat Thom tevergeefs het wereldrecord verspringen van Mike Powell (8,95 m.) had aangevallen, eindigde deze goede voornemens al gauw op een Rave-Party in Hackney.

Eenmaal terug op aarde (lees: met een enigszins houten hoofd wakker te worden) vond Magdalena het een goed idee om te gaan crossfitten. In tegenstelling tot onze gastheer konden wij deze aardige geste gelukkig aan ons voorbij laten gaan. Met de kennis van nú trouwens één van de beste beslissingen ooit, want The Slide (de hoogste glijbaan ter wereld) stond op het programma. Met een hoogte van maar liefst 76 meter, 12 bochten en verschillende kurkentrekkers werd m’n Engelse ontbijtje namelijk al genoeg op de proef gesteld.

Toen vervolgens Thom nog enkele kinderen een trauma had bezorgd bij de fotosectie, werd het Time To Man Up! Happy Hour stond immers voor de deur en daar zouden we godnondejuss goed gebruik van maken! Met een goedgevulde buik werd een cocktailbar in Camden ons startpunt. En na een stuk of wat Zombies, Kamikazes en Hanky-Pankys voegde Lee (een Mate van Matt) zich bij het gezelschap.

…The Rest Is (Drunk) History…

Anywayyy, na deze slijtageslag is Geere Road de volgende dag enkel nog verlaten om de boodschappen van Chef Tony te doen. En hoewel je om 21:00 natuurlijk niet meer van een anti-kater maaltijd mag spreken, was de Coq au Vin en de Outstanding Salade van Jannika Hands-Down het beste wat een mens kon wensen! Ohja, en als klap op de vuurpijl hebben we zelfs nog wat Cockney Rhyming Slang opgepikt. Pretty wicked innit!

So, Thank You For Everything!

It Was Nice To Have Some Pig’s Ears With Ya Battle Cruisers Again!

Cheers Nick ??